Öncelikle kentimizin markası olan Time Kocaeli sayfalarından herkese merhaba. Siz değerli okurlarımızla cimnastik branşımız ile ilgili çok değerli bilgileri, duygu ve düşüncelerimi, doğru bilinen yanlışları ya da aklınızdaki soruları gidermeye çalışacağım. Bir de Kocaeli’de cimnastik branşı nasıl başladı, ne şekilde filizleniyor, geleceği nasıl olacak kısaca anlatacağım.
Küçüklüğümden beri cimnastik branşı içimde olan ve profesyonel sporcu olarak ilerleyemediğim bir alandı. Çünkü yaşadığım yerde ne bir cimnastik aleti vardı ne de salonu. 2009 yılında Kocaeli Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesine başladığımda arkadaşlarımla birlikte genel cimnastik çalışmaları yapıyordum, tabii bir dönem cimnastik dersi de aldık. O aralar aklımda; bir kulüp kurmak, Kocaeli’ye profesyonel anlamda cimnastik branşını kazandırmak vardı. Öncesinde de çok kez denenmiş ama kimse başarılı olamamıştı. Daha sonra dedim ki; madem ben profesyonelce cimnastik yapamadım, madem kimse bunu başaramadı, bizleri ilerletemedi, o zaman bunu başarabilirim, yüzlerce sporcunun önünü açabilirim! Hatta Kocaeli gibi bir spor kentinde sporların temeli ve annesi olan bu branşın olmaması çok büyük eksikliktir dedim. Bir takım girişimlerle çalışmaları başlattık. Tabii o dönem KOÜ Spor Bilimleri Fakültesinde birçok ders alıyordum( spor ve medya, halkla ilişkiler, pazarlama, organizasyon, hukuk, ekonomi, politika…) Bir yandan cimnastik branşıyla ilgili sahada çalışırken kendimi geliştirmeye çalışıyorum bir yandan da aldığım her dersin sahada uygulamasını yapıyor, ilgili kurumlarla iletişim kuruyor, cimnastik branşını tanıtıyorum. İşte kısacası Kocaeli’de ilk kez cimnastik serüveni böyle başladı. He şunu da söyleyeyim o dönem üniversiteye yeni başlamışım cebimdeki tüm parayı da A-4 kâğıtlarına harcıyorum çünkü kimse cimnastik branşını bilmiyor hatta bazı spor adamları bile benimle dalga geçiyordu. Tanıtım yapabilmem için en uygun ve maliyetsiz yol A-4 kâğıtlarıydı…
Nitekim cimnastik branşında saha da çalışmaya başladık. O dönem belediyelerle birçok engellemelere rağmen güzel çalışmalar yaptık. Kendime 15 yıllık hedef koymuştum. Şuan 10. yıldayız. Lakin bunu farklı bir yazı dizisinde siz değerli okurlarımla paylaşmak isterim…
Cimnastik, spor disiplinlerinin en küçük yaş kategorisinde başlayan bir spor branşıdır. O yüzden biz antrenörlerin çok farklı bir sorumluluğu ve yükümlülüğü vardır. Ortalama 3-4-5 yaşlarında başlanması gereken cimnastikte tüm çocukların öncelikle motorsal becerilerinin geliştirilmesi fiziksel gelişimi açısından çok önemlidir. Tabii psikolojik olarak da çocuğun antrenörünü sevmesi, çalışmış olduğu salonu sevmesi hatta cimnastik antrenmanı esnasında kullanmış olduğu tüm aletleri sevmesi yâda kabul etmesi lazım. Şu da bir gerçek ki birçok çocuğun spor hayatı boyunca ilk deneyimi, ilk tecrübesi olacaktır hem de ebeveynleri olmadan, tek başına. O yüzden cimnastik antrenörleri ilk olarak bir abla ya da bir ağabey gibi olmaları, öğlecilerle göz izahında sohbet etmeleri, tüm öğrencilerine eşit mesafede sevgisini, ilgisini göstermeleri gerekir. Kısacası çocuğun antrenörünü kabul etmesi gerekir. Eğer bahsetmiş olduğum parametreler gerçekleşirse, çocuk adına spor hayatı için muhteşem bir başlangıç olur.
Burada diğer bir önemli husus ise aile faktörüdür. Her zaman söylerim, kulüp ilkemizde de vardır; biz sporcu yetiştirirken veli de yetiştirmeliyiz. Malumunuz odur ki Kocaeli’de yeni gelişen bir spor branşıyız. Birçok spor adamı, beden eğitimi öğretmeni hatta cimnastik antrenörü olduğunu iddia eden kişiler bile bu branş hakkında çok fazla bilgi sahibi değilken, sporcunun ve velisinin bilmemesi, konuya hakim olmaması çok normaldir. Ben bile profesyonel adayı sporcu yetiştiren bir antrenör ve bölge hakemi olmama rağmen birçok şeyi bilemeyebilirim. Bakın bildiklerim bile önümüzdeki Tokyo Olimpiyatları’ndan sonra yeni hareketlerin çıkması, elementlerin değişmesi ya da kaldırılması ile birlikte hareket değerlerinin değişmesine neden olabilir. Bu değişimler de, alt yapılarda bizden istenen birçok çalışmanın değişmesine neden olabilir. O yüzden şahsım adına ekip arkadaşlarıma her zaman değişimden, gelişimden yana olduğumu söylerim. Şimdi aile faktörüne dönersek velilerimizi doğru bilinçlendirmemiz gerekiyor. Velilerin ise çocuklarını emanet ettikleri kişilerin pedagojik eğitimine, ilgisine, tecrübesine ve bu öğelerin çocuğundaki yansımasına objektif bir bakış açısıyla bakarak takip etmesi gerekiyor. Bu konuda kulübüne güvenmesi ve sabırlı olması gerekiyor. Çünkü cimnastik branşı çok uzun vadeli, büyük sabır gösterilmesi gereken bir branştır. Ailenin ve antrenörün küçük bir hatası, antrenmanda fazla yüklenmesi çocukta kalıcı bir takım fiziksel ve psikolojik sıkıntılara yol açabilir. Her çocuk en az 1,5- 2,5 yıl temel eğitim sürecinden geçmelidir. Tabi çocuğun ferdi gelişimine, yaşına göre bu aralıkta takip edilmelidir. Bazen velilerimiz; “ya hocam bizim çocuk aynı şeyleri yapıyor sıkılıyor” diye dönüş yapıyorlar.
Yorumlar (0)